نامه ای به ابوالفضل العباس علیه السلامـ درصبح عاشورای حسینی ۹۵

السلام علیک یاعباس ابن علی ابن ابیطالب علیه السلام

بدون مقدمه مینوسم برایت بدون تعارف وبدون هیچگونه اضافه گویی ... 

رسم براین است که سلام مستحب است ولی جواب سلام واجب ...

گویندکه باب الحوائجی ، چونکه دودستت قلم شد،

وصاحب بڌل وبخششی ووفاداری برای اینکه جانت رادرراه دین اهدانمودی...

نوشته اندغیرتی هستی وباتعصب؟

لب فرات بالب تشنه جان دادی ؟

پس ازشمابعیداست که گدای خانه رادست خالی رهاکنید...

ازشمابدوراست که حاجت نیازمندرااجابت نکنید

شماکه واسطه خیرهستید..

آقاجان 

عمریست دارم باافتخارنوکری شمارومیکنم

هرعاشورابه یادتوعلمداری به نام توسقایی درغم تومداحی ودرغربت روضه خوانی میکنم

 سالهاست به امیدگرفتن حاجت درب خانه ات گدایی میکنم

هرسال به امیدسال دیگه چشم انتظارمیمانم

هرسال به شوق حاجت شال عزایت رابه دورگردن می آویزم 

هرسال بادلی پرامیدبه درگاه دعامینشینم 

هرسال باچشمانی پرازاشک برایت قلم فرسایی میکنم هرسال هرگاه ازوفامیگویندشمارامثال میزنم 

هرسال دستهایم رانڌرعلم وکتل عزایت میکنم

هرسال حجنره ام راوقف گلوی بریده تان میکنم

هرسال دردورنج هارابه خاطررنج های شماتحمل مکنم و.....

اماهنوز.....

آنهاییکه بانام تو برقله های رفیع اختلاس تکیه زدند امروزمرامورداستهزاقرارمیدهند...

پس آقاجان یاحاجت راروایم کن یاازدرب خانه ات میروم

وهمه جاجارمیزنم که عباس بعدازعمری نوکری کردن دست خالی ردم کردم ...

௹ ازلطف شما بی نهایت سپاسگزارم௹